معمولا شرکت ها یک سرشماره رند چهار یا پنج رقمی از مرکز مخابراتی تحویل میگیرن و خطوط E1 رو به اون شماره ها اختصاص میدن.
فرض کنید پیش شماره مرکز مخابراتی 1111 باشه پس با توجه به طول 8 رقمی شماره های تلفن شبکه PSTN، شماره تلفنهای مرکز مخابراتی از 11110000 شروع و به 11119999 ختم میشه.
حالا وقتی یک شرکت مثلا شماره 5 رقمی 11112 رو از این مرکز دریافت میکنه، در واقع شماره های 11112000 تا 11112999 رو به خودش اختصاص داده!
این کار مزایایی داره مثل اینکه شماره 5 رقمی کوتاه و جذابه، شرکت میتونه داخلی کارمندهاشو با شماره های زیرمجموعه شماره 5 رقمی یکی کنه مثلا کارمندی با داخلی 333 صاحب شماره مخابراتی 11112333 هم باشه به این ترتیب که برای تماس با این کارمند هم بشه سرشماره رو گرفت و داخلی رو وارد کرد هم بشه با چسبوندن داخلی به انتهای شماره 5 رقمی مستقیما یک شماره تلفن 8 رقمی را شماره گیری کرد.
شرکت میتونه بر اساس میزان ماکزیمم تماسهای همزمان ورودی و خروجی که داره یک یا چند E1 تهیه و به صورت ترانک به این شماره ها اختصاص بده.
اینجا یک سوال مطرح میشه اینکه بالاخره تعداد شماره های هر مرکز مخابراتی محدوده و یک روزی تموم میشه. با این محدودیت تکلیف درخواست های جدید شرکتها چی میشه؟ برای پاسخ به توضیحات SIP Trunk مراجعه کنید.
English 
فارسی